Przed samym Adwentem odwiedził nas redemptorysta,  Ojciec Kazimierz Wojtunik, który długie lata był misjonarzem w Argentynie, a obecnie powrócił już do Polski, do Prowicji Warszawskiej, aby objąć tutaj nowe obowiązki. Było to dla nas bardzo miłe wydarzenie, bo ojciec ten nigdy u sióstr redemptorystek w Bielsku nie był. Mogliśmy wspólnie celebrować Eucharystię i zgłębiać Boże Słowo, a także usłyszeć kilka sympatycznych anegdot  z misji. Dzięki Ci, Ojcze za Twoje piękne świadectwo! ZOBACZ.

Trwają przygotowania i wielkie sprzątanie do otwarcia naszej Kaplicy w Pierwszą Niedzielę Adwentu. Mamy wspaniałych Pomocników wokół siebie,  o wielkim sercu, którzy nam bardzo konkretnie pomagają. Jesteśmy wszystkim ogromnie,  wdzięczne i obejmujemy gorąco modlitwą naszych dobroczyńców, także tych którzy się za nas modlą. Miejmy nadzieję, że spotkamy się jutro na uroczystej Eucharystii, aby uwielbić Pana za to wszystko, co dla nas czyni! ZOBACZ.

Modliłyśmy się w tym czasie remontu i zamknięcia kościoła, w naszej wewnętrznej kaplicy, w klauzurze. Tu zbierałyśmy się każdego dnia na celebracji Eucharystii, na adoracji Najświętszego Sakramentu, śpiewałyśmy i trwałyśmy przed Panem. Jak nasza bł. Maria Celeste zwracałyśmy się do naszego Oblubieńca:

 Ty jesteś moim Przewodnikiem, moim Wsparciem, Nadzieją, Zdrowiem; Tobie ufam, Światło moich oczu, jedyny Skarbie mojego serca. Ty rozjaśniłeś moje ciemności, niewiedzę i ślepotę. Ty otworzyłeś mi oczy, abym zobaczyła światło prawdy. Ty, moje jedyne Dobro, od zawsze mnie miłujesz i obdarzasz dobrem, kierujesz do mnie swą nadzwyczajną miłość nie tylko w słowach ale i w działaniu.

(zdjecia, s. Aneta)

Prace w Kaplicy zmierzają już do końca, nie możemy się doczekać modlitwy z wiernymi w  odświeżonej Kaplicy, która była malowana ponad 20 lat temu. Teraz. dzięki ludzkiej hojności, rozpoczniemy Adwent w pięknym kościele. oddamy Bogu chwałę, pamiętając z wdzięcznością o wszystkim dobroczyńcach naszej wspólnoty. Obejmujemy modlitwą każdą życzliwą osobę, która cieszy się wraz z nami  z odnowionego Domu Bożego. ZOBACZ.

Jesień była wyjątkowo piękna. Zebrałyśmy z sadu wiele owoców, trzeba było wyciąć kilka uschniętych drzew, udało się "przemienić" nasze zniszczone schody, które prowadziły do klasztoru i do Kaplicy, i zbudować także drogę na nasz wewnętrzny cmentarz. Niestety na skutek wielkiej wichury spadła nam z cokołu figura Jezusa Zmartwychwstałego, ale cmentarz oczywiście się ostał i czekamy na nową figurę Pana. Wszystko uwieczniła na zdjęciach s. Aneta. Jest za co dziękować Bogu i ludziom, którzy nam pomagali. Zobacz.

21 listopada - we Wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny wszystkie mniszki  (także siostry redemptorystki) i mnisi żyjący w klasztorach klauzurowych obchodzą swoje święto i są objęci szczególną modlitwą przez cały Kościół. (Przeczytaj - kard. Sarah)

Starożytna tradycja duchowa, podjęta przez Sobór Watykański II, wyraźnie łączy życie kontemplacyjne z modlitwą Jezusa ”na górze” to znaczy w miejscu odosobnionym, dostępnym nie dla wszystkich, lecz jedynie dla tych, których wzywa On do Siebie, na miejsce samotne. Pan wszelkiego stworzenia chce być miłowany w sposób wyłączny i absolutny; pragnie, by oblubienica była zawsze przy Nim. Bóg, którego miłość do człowieka graniczy z szaleństwem, upodobał sobie i wybrał osoby, z którymi chce być „sam na sam.

zdjęcia naszej oblatki, Małgorzaty Batko ZOBACZ.

Miesiąc listopad  niesie w sobie jakiś „zapach świętości”, być może dlatego, że rozpoczyna się Uroczystością Wszystkich Świętych.  W tym dniu została ochrzczona nasza założycielka bł. Maria Celeste. Dzisiaj spróbujemy opowiedzieć jakie znaczenie, jakie miejsce w jej życiu mieli święci.

ŚWIĘCI W ŻYCIU BŁ MARII CELESTE.

Dzisiaj świętujemy w naszej redemptorystowskiej Rodzinie  wspomnienie św. Gerarda - brata redemptorysty, zaprzyjaźnionego także z naszą załozycielką bł. Marią Celeste.  Msza św. o godz. 18.00,  poprzedzona różańcem z krótkimi rozważaniami św. Brata. ZAPRASZAMY.

Kościół święty w liturgii na wspomnienie św. Gerarda tak każe nam się modlić do Boga Ojca: Boże, który zechciałeś świętego Gerarda już od najwcześniejszej młodości pociągnąć ku sobie i upodobnić do swego Ukrzyżowanego Syna - spraw, prosimy, abyśmy idąc w jego ślady - stawali się także żywym obrazem naszego Odkupiciela i Mistrza, przez tegoż Jezusa Chrystusa, twojego Syna, naszego Pana i Boga, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Rozpoczynamy triduum ku czci tego wspaniałego świętego redemptorysta Brata Gerarda, które przygotowała s. Beata Figura.

Dzień III – Wtorek, 15. Października 2024

„Iść do końca miłości, do końca daru, dla Tego który do końca nas umiłował (por. J 13,1). Iść razem z nim aż po krzyż, aż po śmierć, i tak aż do chwały. Iść do końca, iść do granic, tak jak to czynili jakże nierozumni niekiedy święci. Odpłacać  miłością za miłość. A wobec nieograniczonego ogromu Bożej miłości, serce pragnie dawać siebie bez ograniczeń. Postawa ta bynajmniej nie skłania ku mądrości, ale raczej ku szaleństwu miłości”[i].

Takim pełnym pasji miłości młodzieńcem był św. Gerard.