Modliłyśmy się w tym czasie remontu i zamknięcia kościoła, w naszej wewnętrznej kaplicy, w klauzurze. Tu zbierałyśmy się każdego dnia na celebracji Eucharystii, na adoracji Najświętszego Sakramentu, śpiewałyśmy i trwałyśmy przed Panem. Jak nasza bł. Maria Celeste zwracałyśmy się do naszego Oblubieńca:

 Ty jesteś moim Przewodnikiem, moim Wsparciem, Nadzieją, Zdrowiem; Tobie ufam, Światło moich oczu, jedyny Skarbie mojego serca. Ty rozjaśniłeś moje ciemności, niewiedzę i ślepotę. Ty otworzyłeś mi oczy, abym zobaczyła światło prawdy. Ty, moje jedyne Dobro, od zawsze mnie miłujesz i obdarzasz dobrem, kierujesz do mnie swą nadzwyczajną miłość nie tylko w słowach ale i w działaniu.

(zdjecia, s. Aneta)