Rozpoczynamy triduum ku czci tego wspaniałego świętego redemptorysta Brata Gerarda, które przygotowała s. Beata Figura.

Dzień III – Wtorek, 15. Października 2024

„Iść do końca miłości, do końca daru, dla Tego który do końca nas umiłował (por. J 13,1). Iść razem z nim aż po krzyż, aż po śmierć, i tak aż do chwały. Iść do końca, iść do granic, tak jak to czynili jakże nierozumni niekiedy święci. Odpłacać  miłością za miłość. A wobec nieograniczonego ogromu Bożej miłości, serce pragnie dawać siebie bez ograniczeń. Postawa ta bynajmniej nie skłania ku mądrości, ale raczej ku szaleństwu miłości”[i].

Takim pełnym pasji miłości młodzieńcem był św. Gerard.

„Jako brat furtianin pomagał ubogim, wykorzystując w tym celu wszystko, co się znajdzie w klasztorze, a Bóg był z nim i czynił cuda. Miał także słowo dla duszy i było to słowo tak prawdziwie niebiańskie, że bogaci przyłączali się do ubogich, by słuchać, a wielu tych „żebraków” bardziej ubogich na duszy niż w dobra doczesne, przechodziło od furty do konfesjonału.

Gerard miał ekstazy przy furcie, a także, gdy zastępował kucharza. Widziano jak przechodził prędko przed tabernakulum broniąc się przed ekstazą, z obliczem rozpalonym miłością. Był to wielki płomień świecy, który rozpalał wielu[ii].

Św. Gerard tak pisał w swoim Regulaminie życia:

„Kochać bardzo Boga. Być zawsze zjednoczonym z Bogiem. Czynić wszystko dla Boga. Kochać wszystko dla Boga”. Amen.

[i] Por. Dymas de Lassus przeor Wielkiej Kartuzji Zagrożenia i wypaczenia życia zakonnego” s. 35

[ii] Św. Gerard „Opiekun matek” o. T. Rey-Mermet CSsR i o. Czesław Kudroń.

Dzień II – PONIEDZIAŁEK, 14. Października 2024

Dzisiaj uwielbiajmy Boga za cnotę nadziei, która w św. Gerardzie osiągała szczyty i sprawiała, że nawet kiedy przeżywał wielkie cierpienia duchowe, jego „tak” woli Bożej nie traciło nigdy swojego entuzjazmu, ale stawało się coraz bardziej zdecydowane.

Tak o tym pisze m.in. w liście do s. Marii od Jezusa:

„ Jego Boska wola pragnie, abym chodził w deszczu i pod wiatr. Na takiej drodze mnie pragnie, i pragnę jej także i ja. Niech więc zawsze pełni się w doskonały sposób Jego Boska wola”.

A  w swoim Regulaminie życia napisze:

„Ufam tylko Bogu i pokładam nadzieję tylko w Nim, ponieważ wyrzekłem się całego mojego życia i oddałem je w Jego ręce, aby On uczynił z nim to wszystko, co się Jemu podoba. Dlatego żyję tak, jakbym już nie żył, ponieważ moim prawdziwym życiem jest Bóg. Jemu tylko ufam i tylko od Niego spodziewam się otrzymać pomoc, abym mógł prawdziwie spełniać to, co Mu w tym momencie obiecuję”.

Módlmy się słowami św. Gerarda:

„Moja droga i jedyna Miłości, prawdziwy Boże, dzisiaj i na zawsze powierzam się Twojej Boskiej woli; tak będę też powtarzał we wszystkich pokusach i utrapieniach tego świata: Fiat voluntas Tua. Wszystko obejmę w głębi mojego serca, podnosząc ku niebu oczy, aby czcić Twoje Boskie ręce, które obsypują mnie cennymi perłami Twojej Boskiej woli. Amen”.

Dzień I – NIEDZIELA, 13. Października 2024

Rozpoczynając Triduum przed wspomnieniem naszego św. Brata Gerarda uwielbiajmy Boga za jednego z tych prostaczków, przez których objawił ON moc swego miłosierdzia i piękno życia w żywej wierze, nadziei i miłości.
Dziś uwielbiajmy Boga za cnotę wiary, która rozwinęła się w św. Gerardzie w sposób doskonały i uczyniła go żywym wizerunkiem Jezusa.
W swoim liście do s. Marii od Jezusa napisał swój hymn do wiary, wiary w Boga, wiernego przewodnika na drodze każdej osoby. Gerard był do głębi zdecydowany, aby żyć i umierać całkowicie zanurzony w świętej wierze. Niestrudzenie nawoływał do niej każdego, kogo spotkał.
 Pisał: „Gdy się kocha naszego drogiego Boga, trzeba  tylko zawsze czynić Jego Boską wolę. A co się czyni, czynić dobrze. (…) Niech żyje święta wiara, która uczy mnie tej wzniosłej tajemnicy. Wiara jest potrzebna, aby kochać Boga, bo komu brakuje wiary, ten zaniedbuje Boga”.
„Jestem całkowicie zdecydowany, aby żyć i umierać zanurzony w świętej wierze. Wiara jest dla mnie życiem, a życie – wiarą. O Boże, jakże można żyć bez świętej wiary? Pragnąłbym zawsze wołać, aby mnie słyszał cały świat, i zawsze powtarzać: niech żyje nasza święta wiara w naszego drogiego Boga”.
Módlmy się ze św. Gerardem: „Panie, spraw, abym został obdarzony szczególną żywą wiarą w Najświętszy  Sakrament. Amen”.