Przygotowujemy miejsce na cmentarz w naszym ogrodzie. Po uzyskaniu odpowiednich pozwoleń, ogrodziłyśmy kawałek ziemi, a niedawno stanęła tam też figura Chrystusa, który wskazuje na niebo. ZOBACZ.

Popatrz na niebo, ono Twoją Ojczyzną...

jak piękna jest śmierć, gdy się żyło umierając,

Każdego roku Światowy Dzień Modlitw o Powołania zachęca nas do rozważenia cennego daru powołania, jakie Pan kieruje do każdego z nas, swojego wiernego ludu w drodze, abyśmy mogli uczestniczyć w Jego planie miłości i ucieleśniać piękno Ewangelii w różnych stanach życia. Słuchanie Bożego powołania, które nie jest zewnętrznie narzuconym obowiązkiem, np. w imię religijnego ideału, jest natomiast najpewniejszym sposobem, w jaki możemy umacniać pragnienie szczęścia, które w sobie nosimy: nasze życie urzeczywistnia się i spełnia, gdy odkrywamy kim jesteśmy, jakie są nasze cechy, w jakiej dziedzinie możemy je dobrze wykorzystać, jaką drogę możemy obrać, aby stać się znakiem i narzędziem miłości, akceptacji, piękna i pokoju w sytuacjach, w których żyjemy.

Zapraszamy dzisiaj, 25 kwietnia, na Eucharystię o godz. 18.00, która rozpocznie nasze świętowanie, ponieważ w przyszłym roku będziemy obchodzić trzechsetlecie Objawienia naszej Reguły. Warto przypomnieć, że we wstępie do Reguły bł. Maria Celeste zarysowuje syntetyczną wizję swojej doktryny. Punktem wyjścia jest „Plan Ojca”, który pragnie uczynić ludzi uczestnikami swojego boskiego życia, dając im Ducha Świętego za pośrednictwem swego Syna, który stał się Człowiekiem. Wstęp do Reguły skierowany jest przede wszystkich do wspólnoty redemptorystek powołanej, aby być dla świata „żywą pamiątką”  tego, co uczynił i nadal czyni Jezus Chrystus, aby okazać nam miłość Ojca, wyrażoną przez dar Ducha.

Ojciec Święty Franciszek zachęca nas w tym Roku Modlitwy do głębokiej medytacji naszej codziennej modlitwy „Ojcze nasz”. Na prośbę uczniów Jezus odmówił właśnie tę piękną modlitwę, zwaną też Modlitwą Pańską. Jak mówi nam Katechizm Kościoła Katolickiego streszcza ona całą Ewangelię. Jej słowa, przez wieki, rozbrzmiewają na całym świecie, zanosząc „najważniejsze prośby w najodpowiedniejszym porządku” (św. Tomasz z Akwinu). Zwracamy się w niej do Boga, nazywając Go Ojcem. Czyż może być coś wspanialszego niż mieć Boga za Ojca?

Dzisiaj, 18 kwietnia, nasza siostra Magda odnowiła na rok swoje śluby i jeśli Bóg pozwoli złoży w przyszłym roku śluby wieczyste. Dokonało się to podczas Jutrzni, a potem wspólnie świętowałyśmy w refektarzu, dziękując za dar powołania naszej siostry i jej dotychczasową słuzbę we wspólnocie. Niech Duch Święty nadal ją prowadzi  ku wieczystym zaślubinom, niech Maryja wyprasza potrzebne łaski, a błogosławiona Maria Celeste raduje się wraz z nią z wielkich rzeczy, które stają jej udziałem. Magnificat! Zobacz.

Z racji koncertu w Bielsku - Białej odwiedził nas pan Bartosz Izbicki, muzykolog, organista  z kościołą w  Brochowie, z której pochodzi nasza s. Anna. Był u nas z żoną Małgorzatą i synkiem Rafałkiem oraz ze  swoją grupą, Zespołem Muzyki Dawnej Jerycho. W zredukowanym składzie zaśpiewali i zagrali także w naszej Kaplicy naprawdę wspaniały koncert. Byłyśmy zachwycone tym spontanicznym występem z udziałem ciekawych instrumentów. Zespół Jerycho wykonuje dawne śpiewy polskie i łacińskie z elementami improwizacji polifonicznej.

Bł. Maria Celeste - Wokół wezwań modlitwy "Ojcze nasz"

Mt 6, 9 - Ojcze nasz, który jesteś w niebie.

Zechciej, duszo moja, rozważyć dzisiaj te przepełnione miłością Boże słowa, którymi twój Bóg poucza cię, jak kochać i jak się modlić. Zechciej się w nie zagłębić w pokoju serca, miłując twego Ojca i w Niego się wpatrując. On jest w niebie, ale raduje się, że jest twoim Ojcem oraz że ty takim właśnie imieniem do Niego się zwracasz, choć jesteś tylko człowiekiem tej ziemi.

W Tygodniu Miłosierdzia postawmy sobie pytanie: Jak żyć, aby nasza  pamięć była miłosierna?

Pamięć miłosierna to taka, która mimo wszystko obdarza drugiego zaufaniem, przede wszystkim ze względu na jego godność dziecka Bożego. Ta własnie godność zasługuje na zaufanie. Jeśli nasza pamięć jest miłosierna to nigdy nie możemy nikomu odmówić naszego zaufania, pozbawić go naszej ufności. Pamietajmy, że niekiedy zaufanie, którym obdarzamy drugiego człowieka wyzwala w nim nowe energie. Zachowania innych mogą mieć wpływ na to w jaki sposób obdarzać zaufaniem, a nie czy darzyć zaufaniem.

Alleluja! Jezus żyje! Zmartwychwstał! Zwyciężył! Jest pośród nas nas!

Nasze życzenia.