Pierwszym źródłem duchowości M. Celeste, ”silnej kobiety na miarę niewiast biblijnych” jak napisano o niej w Dekrecie o heroiczności cnót,  jest Pismo Święte, czytane przez nią, medytowane i stale cytowane. Już przed wstąpieniem do klasztoru w Marigliano nasza Błogosławiona czytała Ewangelię, a potem komentując ją napisała … cztery książki.

W najobszerniejszym swoim dziele (600 stron), „Ogródku wewnętrznym”, szeroko komentuje Ewangelię (około 450 cytatów), a także zamieszcza wiele komentarzy do Starego Testamentu, który czytany jest w kluczu historii zbawienia. Nie są to sporadyczne cytaty, które można spotkać w pismach innych zakonnic, wyuczone na pamięć na Liturgii Godzin lub z wysłuchanych kazań. Są to cytaty, które zakładają uważną i przemyślaną lekturę opowieści biblijnych

Otwierajmy więc i my  Biblię z tak głęboką miłością, z jaką Maryja otrzymała ją od Ojca i od Ducha Świętego w chwili Zwiastowania i Wcielenia, z jaką w Betlejem brała Ona w ramiona Jezusa, z jaką potem była Mu posłuszna jako Słowu Ojca, które zachowywała, medytowała i którym żyła codziennie aż po Kalwarię, a potem w Wieczerniku. Także w naszych czasach Maryja przekazuje Słowo całemu Kościołowi i jest nam bliska jako nasza Matka. Po swoim wniebowzięciu otacza nas Ona swoją rzeczywistą, niebiańską obecnością.

 Matka Celeste nalega, abyśmy uważnie i z miłością czytali Ewangelię. Każda Reguła przez nią napisana zaczyna się od słów Pisma Św.

Konstytucje redemptorystek mówią o tym, że siostry mają  być Żywą Ewangelią! To piękne, ale bardzo wymagające życzenie! To zadanie na całe życie także dla tych wszystkich, którym osoba bł. Marii Celeste jest bliska i droga. Aby uobecniać Ewangelię, najpierw trzeba ją zgłębiać, poznawać życie Jezusa i osobiście wchłaniać, Posługujemy się czasami komentarzami, aby lepiej zrozumieć tekst. Wybór komentarza jest bardzo ważny. Nie chodzi bowiem o to, żeby napełniała się jedynie nasza głowa, ale przede wszystkim duch. Później przychodzi czas, gdy komentarze zaczynają nam jakby przeszkadzać w spotkaniu ze Słowem. Spełniają one funkcje pedagoga, którzy podprowadza i… zostawia, pozostawia nas samych w bliskości Pana.