Centralną myślą Wielkiego Czwartku jest myśl o „godzinie Jezusa”. Wprowadza nas ona wprost w serce chrześcijaństwa. Św. Jan wkłada to słowo w usta Jezusa w Kanie: „Jeszcze nie nadeszła godzina moja (J, 2,4).Natomiast w wieczór Ostatniej Wieczerzy pierwszymi słowami kapłańskiej modlitwy Chrystusa, które nam przekazuje ewangelista, są słowa: „Ojcze, nadeszła godzina!” (J 17,1).

Jezus oczekiwał tej godziny, jako szczególnej godziny miłości do Ojca i do człowieka. Matka Celeste tak właśnie medytuje „owa godzinę”:

"Upragniona Pascho mojego Umiłowanego! Pascho tak bardzo oczekiwana przez moje ukochane Dobro! Dotarłeś do upragnionej chwili, w której cały nam się oddałeś w posiadanie, a z łona twojej wielkiej miłości przelałeś do duszy twej ukochanej oblubienicy obfite rzeki łaski... Teraz widząc, że zbliżasz się do Paschy, postanowiłeś przelać rzekę wielkiej miłości do tych, których umiłowałeś..." A więc także do nas

W historii zbawienia wszystko ma swe zwieńczenie w paschalnym dziele Pana. Tak samo w życiu  Chrystusa na ziemi wszystko zmierzało do Paschy - od Jego poczęcia, narodzenia i przez publiczną działalność. Matka Celeste w Duchu Instytutu zwraca nam uwagę na ten „cud miłości”, jakim jest całe życie Jezusa. Wszystko w Jego życiu na głęboko paschalny sens. Wszystkie wydarzenia zmierzają do tego jednego celu. Są „oczekiwane" jakby ze świętą niecierpliwością, jak wyraża się nasza błogosławiona Matka.

W tym porannym wprowadzeniu zatrzymajmy się jeszcze na chwilę przy Jezusie pochylonym do stóp uczniów, przy Jezusie umywającym ich stopy. Dla nas redemptorystek to bardzo ważny obraz, ta Ewangelia jest bowiem czytana u nas w każdy czwartek, ponad 50 razy w roku. Chyba nie ma innego tekstu, który byłby częściej czytany. Natomiast słowo” miłość” wymienione jest jej Pismach około 550 razy.

W tym Jubileuszowym Roku przywołajmy jej tekst z Rozmów duszy z Jezusem,  z jej duchowego dziennika:

"Na dwóch fundamentach oparte są reguły, które objęłyście: na moim życiu, czyli na pokorze i miłości".

Otwierając natomiast Biblię Tysiąclecia na 13 rozdziale Ewangelii św. Jana, mówiącym o Umywaniu stóp Apostołom, czytamy: Miłość i pokora Syna Bożego.

Nasza Reguła ma więc wiele wspólnego właśnie z tym fragmentem Ewangelii i chyba dlatego systematycznie go czytamy, aby treść głęboko przeniknęła w nasze codzienne życie.

„Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. 15 Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.